ادبیات چیست؟

·       مفهوم لغوی ادبیات از ریشه ی دو حرفی "دب" گرفته شده در زبان پهلوی به معنی خوی، پرورش، نگارش، عادات و امثال آن آمده است. صورتها و مشتقات دیگر این لغت: "دپ" ، "دپیر" ، "دیپ" ، "دیبا" و "دیوان" است.

·       این لغت در فارسی امروز "دبستان" و "دبیرستان" به معنی جای تربیت و مرکز آموختن خط و نیز دیبا و دیوان بر جای مانده است.

·       دکتر زرین کوب درباره ی ادبیات می گوید: آنگونه سخنانی که از حد سخنان عادی برتر و والاتر بوده است و مردم آن سخنان را درخور ضبط و نقل دانسته اند و از خواندن و شنیدن آن، دگرگون گشته اند و احساس غم و شادی یا لذت و الم کرده اند و این سخنان، ناچار با سخنان مکرر عادی، تفاوت دارد و از سخنان برتر است. بنابراین ادبیات عبارت است از: تمام ذخایر و مواریث ذوقی و فکری اقوام عالم که مردم در ضبط و نقل و نشر آنها اهتمام کرده اند و آن آثار را درواقع لایق و درخور این مایه سعی و اهتمام خویش شناخته اند و البته این میراث ذوقی و فکری است که از رفتگان باز مانده است و آیندگان نیز همواره چیزی به آن خواهند افزود.

 

·       منابع:

 

·       سیری در شعر فارسی((تالیف دکتر عبدالحسین زرین کوب، انتشارات سخن))

 

·       ادبیات عمومی دانشگاه علامه طباطبایی